17- Kadının, Günlerini
Kumasına Bağışlaması
1. Hz. Aişe
- - (-)
18168 (1)- Hz. Aişe der
ki: "Sevde yaşlandığı zaman kendi gününü bana bağışladı. Bu şekilde Nebi
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) diğer hanımlarına gün taksimi yaparken Sevde'nin
gününü de bana ayırırdı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in benden
sonra evlendiği ilk kadın da Sevde idi."
[Sahih]
26230 (1)'de tekrar
edecektir.
18169 (2)- Hz. Aişe
bildiriyor: Sevde: "Ey Allah'ın Resulü! Ben kendi günümü Aişe'ye
bağışlıyorum" deyince, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) diğer
hanımlama gün taksimi yaparken Sevde'nin gününü bana ayırmaya başladı.
[Sahih]
18170 (3)- Hz. Aişe der
ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yolculuğa çıkmak istediği
zaman eşleri arasında kura çeker, kurada çıkanları beraberinde götürürdü. Her
eşi için de bir gün ve gece ayırırdı. Ancak Sevde binti Zem'a kendi gününü bana
vermişti. Bununla da Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in rızasını
kazanmak istemişti."
[Sahih]
Diğer tahric: Ebu Davud
(2138), Nesai, es-Sünenu'l-kübra'da (8923) ve İbnu'l-Carüd (725) rivayet
ettiler.
6755 (2)'de tekrar
etmiştir.
2. İbn Abbas
- - (-)
18171 (1)- Ata
bildiriyor: İbn Abbas'ın teyzesi ve Nebi'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
hanımı Meymune vefat ettiği zaman İbn Abbas'la birlikte cenazeye katılmak için
Serife gittim. Orada İbn Abbas, Allah'a hamdü senada bulundu ve: "Bu,
müminlerin annesidir! Sallayıp sarsmayın, sakince taşıyın. Nebi'in (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) yanında dokuz hanım vardı. Sekizine gün tayin etmişken birine
gün belirlememişti" dedi. Bununla da Safiyye binti Huyey'i kastediyordu.
Safıyye, Nebi'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) eşleri içinde en son vefat
edeniydi ve Medine'de vefat etti.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
(1/419) rivayet etti.
8689 (1)'de tekrar
etmiştir.
18172 (2)- Ata der ki:
İbn Abbas'la birlikte Serifte Nebi'in (Sallallahu aleyhi ve Sellem) hanımı
Meymune'nin cenazesine katıldık. İbn Abbas:
"Bu, Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in hanımıdır. Cenazeyi taşırken sallayıp
sarsmayın, sakince taşı yın. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
hanımlarından sekizine gün tayin etmişken birine gün belirlememişti" dedi.
Bununla da Safiyye binti Huyey b. Ahtab'ı kastediyordu.
[Sahih]
15173 (3)- Ata der ki:
İbn Abbas'la birlikte Serifte Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in hanımı
Meymune'nin cenazesine katıldık. İbn Abbas: "Bu, Meymune'dir! Cenazeyi
taşırken saHayıp sarsmayın. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanında
dokuz hanım vardı. Sekizine gün tayin etmişken birine gün belirlememişti"
dedi. Bununla da Safiyye binti Huyey'i kastediyordu.
[Sahih]
3. Hz. Aişe
- - (-)
18174 (1)- Sümeyye
bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir konuda Safiyye binti
Huyey'e kızmıştı. Safiyye, Aişe'ye: "Ey Aişe! Resulullah'ın benden yana
razı olmasını sağla, ben de kendi günümü sana vereyim" deyince, Aişe:
"Olur!" karşılığını verdi. Bunun üzerine Aişe, zafiranla boyanmış bir
hırkanın üzerine kokusu yayılsın diye su serpti, sonra da Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına oturdu. Resulullah (Sallallahu aleyhi
ve Sellem):
''Ey Aişe! Benden uzak
dur, zira bu gün senin günün deği'' buyurunca Aişe:
"Bu Allah'ın bir
ınsanıdır ve onu dilediğini bahşeder" dedi ve olanları ona anlattı.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de Safıyye'den razı oldu.
[Sahih]
Diğer tahric: İbn Mace
1/634 (1973) rivayet etti.
18175 (2)- Hz. Aişe der
ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir konuda Safiyye binti Huyey'e
kızmıştı. Safiyye bana: "Benim bir günümü sana devretmem karşılığında
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in benden yana rızasını alır
mısın?" diye sorunca: "Evet!" karşılığını verdim. Bunun üzerine
zafiranla boyanmış bir hırkanın üzerine kokusu yayılsın diye su serptim.
Hırkayla sarındım ve Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına
oturdum. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey Aişe! Benden uzak
dur, zira bu gün senin günün değil" buyurunca: "Bu, Allah'ın bir
ınsanıdır ve onu dilediğini bahşeder" dedim ve olanları ona anlattım.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de Safiyye'den hoşnut oldu.
[Sahih]